Doen als het kan!

Dit jaar staan er een hoop doelen op mijn lijstje.

Een van de doelen is het lopen van (een deel van) de Camino, de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Die stond al op mijn lijstje sinds we met vrienden in Noord-Spanje op vakantie waren, ergens rond 2008 – 2010, maar met weinig prioriteit. Wandelen was een hobby voor een bepaalde leeftijd, en dat was nog lang niet aan de hand. Tot COVID-19 zijn intrede deed en ik in dat jaar, net als een hoop vrienden, 50 werd. De leeftijd was nog niet eens de doorslaggevende factor, maar wel het besef dat het leven er ook opeens heel anders uit kan zien. En reizen, en veel andere dingen, niet meer zo vanzelfsprekend zijn.

Dus toen de vriendin met wie ik toen in Noord-Spanje was 50 werd, heb ik haar gevraagd samen ons eerste deel van de tocht te gaan lopen. En in juni is het zo ver. Dan lopen we van Baiano naar Compostela, 120 kilometer in 6 dagen.

Woudloper noemt mijn man me, als ik er als voorbereiding op uit trek.

De beslissing om hier voor te gaan levert nu al zoveel meer op dan samen 120 km lopen.
Daar over later meer!